ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

เมื่อข้าพเจ้าสำเร็จการศึกษาศิลปะระดับปริญญาตรีแล้ว ข้าพเจ้ามีความสนใจที่จะ บูรณะวิหารปฏิบัติธรรม วัดธาราทิพย์ชัยประดิษฐ์ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นเพียง สำนักปฏิบัติธรรมเล็กๆ สร้างเมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๒๓ โดยท่านพระครูวรเวทย์ (หลวงปู่ครูบา ธมฺมชยฺ ธมฺมชโย) กำลังอยู่ในสภาพชำรุด เสื่อมโทรมมาก
การบูรณะวิหารปฏิบัติธรรมขึ้นใหม่ครั้งนี้ ประกอบกับแรงบันดาลใจจากบท พระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชเรื่อง “พระมหาชนก” โดยความ มุ่งหมายของข้าพเจ้าต้องการสร้างสรรค์งานจิตรกรรมฝาผนัง รูปแบบศิลปะล้านนาในแนวใหม่ ให้สอดคล้องกับพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ให้ประชาชนได้เข้าใจถึง เนื้อหา เพื่อประโยชน์ในการดำเนินชีวิตอย่างรู้เท่าทันกับการเปลี่ยนแปลงของสภาวะสังคมปัจจุบัน
การเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังศิลปะล้านนาแนวใหม่นี้ มีลักษณะของการผสมผสาน ศิลปะล้านนาแบบเดิม กับการนำเสนอคุณค่าของศิลปะไทยร่วมสมัย ซึ่งเป็นการหล่อหลอม คุณค่าวัฒนธรรมจากอดีต จนถึงปัจจุบันด้วยการสร้างสรรค์เฉพาะตน ให้แสดงถึงความเป็น จิตรกรรมฝาผนังแบบล้านนาร่วมสมัย